Ne Güzel Komşumuzsun Sen Kurtuluş Parkı !

1

Çocukken Teyzemde kaldığım her gün giderdim o parka. Büyüdüğümde de her gün olmasa da gitmeye devam ettim.

Bazen kağıt helva ile bir bankta oturduğum, bazen de oradan oraya durmaksızın koşturduğum bir çocukluk hatırasıydı Kurtuluş Parkı.

Ne uzun yürüyüş yollarını unuttum ne de yoldan geçen arabaların sayısını.

Bir vefa borcu gibi aldığım ilk makinem Zenit’le ve içine taktığım ilk filmle çektiğim pozlar elbette Kurtuluş Parkına aitti.

Ufak çaplı bir arkadaş gezisinde de gittiğimiz ilk yer orası oldu.

Kız arkadaşımla beraber denediğimiz ilk çifte pozlamalar da burada oldu.

Hatta ve hatta ki fotoğraf çektiğim zaman dilimi boyunca çektiğim ilk ve tek kuş fotoğrafı da yine bu parktan çıktı.

Olur da henüz Kurtuluş Parkına gitmemişseniz atın çantanıza makinenizi alın yanınıza bir not defteri iç cebinizde de mp3 çalar. Oturun bir banka. Etrafı seyre dalın ve geri kalan her şeyi unutun.

Scritto da kablelvuku il 2013-09-02 in #luoghi #park #location #ankara #zenit-ttl #kolej #sehirden-kacis #istenilen-yazilar #kurtulus-parki #yalnizken #sevgiliyle

Un Commento

  1. civcivli
    civcivli ·

    çocukken ankaraya ablamın yanına geldiğimde beni eğlendirmek için sık sık kurtuluş parkındaki kocaman oyun parkına götürürdü beni. devasa kaydıraklardan kaymadan önce bir kaç defa düşünürdüm, o kadar büyüktü yani. bir yandan çekirdek çitleyip bir yandan masa tenisi oynayan insanları izlerdim. on yaşında bile değildim. artık ankara'da yaşıyorum ve altı yıldır bu şehirde olmama rağmen hem evim hem okulum o tarafta olmadığı için hiç gitmemiştim kurtuluş parkına. geçen yıldı sanırım, birden aklıma düştü. ablamı da yanıma alıp gittim. hayret ettim. yine büyük olmasına büyük bir park ama küçükken düşündüğüm parkın çeyreği bile değildi. değilmiş. devasa kaydıraksa sıradan kaydıraklardan biraz daha uzunmuş, o kadar. bunu fark edince korktum biraz. dünyanın da küçücük gelmeye başlayacağı kadar büyüyecek miyim acaba diye.

Altri Articoli Interessanti